Nie wszystko udaje się od razu i nie każdy głód nasycisz za jednym zamachem.
Czasem rozbieg zdaje się być zdecydowanie za długi i może faktycznie taki jest, jednak zbytnia koncentracja właśnie na tym nie ma sensu. Podjąć próbę startu nawet, jeżeli już tysiąc dziesięć razy się nie udało...
Czasem chciałbyś zostać nakarmiony... I tego się nie da opowiedzieć.
Ale kiedy rozbieg jeszcze trwa i przypominasz sobie te wszystkie niezbyt mądre kolorowe amerykańskie filmy, które miały sprawić, że czas mile upłynie, a pozostawiły niesmak, że się czymś tak kiepskim glowę wypełnia i przypominasz sobie ich przesłodzone happy endy, to ciężko się zgodzić na branie udziału w czymś tak kretyńskim. Chociażby się chciało być happy i głodowi zaradzić.
OdpowiedzUsuńCzyli... czy dobrze rozumiem, że amerykańskie sweet and unreal films po prostu nie przewidują miejsca na rozbieg? Czy nie do końca? ;)
UsuńA,no i rzecz jasna - głodu nie należy zapychać byle czym, bo to prowadzi do wzrastającego nienasycenia i mdłości, delikatnie rzecz ujmując.
Ani na rozbieg, który trwa dłużej niż 1,5 h, ani na nieudane próby. Główny bohater w ekspresowym tempie przebywa drogę from zero to hero i happy end. Nikt się nie bawi w opisywanie, co było after po happily ever. No i pojawiają się wątpliwości, czy w ogóle bawić się w podejmowanie prób.
UsuńJest też inna możliwość. Nie powinno się komentować cudzych wpisów póki ma się doła;), bo po co komu tym głowę zawracać i ubierać to w niepotrzebne teorie;). Przepraszam, pozdrawiam i dziękuję za kawał dobrego pisania.
lepiej później, niż nigdy, a więc jestem. ;) To ja dziękuję - za czytanie. A teorie, cóż, każdy ma swoje, a dzięki poznawaniu różnych widzisz, z czym się zgadzasz, z czym nie i że może być inny, nierzadko nie mniej uzasadniony od własnego, punkt widzenia. Mam nadzieję, że dół już przynajmniej częściowo zasypany. Pozdrawiam serdecznie i czekam na nowe wieści "zza siedmiu gór i rzek" ;)
Usuń