please, don't let me forget

Przypominaj mi, proszę, że nie można mieć wszystkiego od razu, na przedwczoraj, że stawanie się trwa, że jest rozpięte w czasie - jak hamak pomiędzy drzewami - i może spokojnie kołysać się tylko w tej rozpiętości. Że kawa nie ostygnie, zanim się jej nie zaparzy.

Przypominaj mi, proszę, że proste rzeczy mają znaczenie, proste gesty moc, proste słowa więcej sensu, niż niejeden wywód intelektualny. 

Przypominaj mi, proszę, że nie oddycham sam z siebie, że nawet pestkami nie pluję ot, tak.

Przypominaj mi, proszę, że Jesteś bliżej, niż śmiem przypuszczać i że trzymasz w garści wszystko to, co mnie się już dawno rozsypało. Taka jest między nami różnica - Twoja garść jest całym moim światem.